Remmen is voor....(5 feb 13)
06 Februari 2013 | Zwitserland, Sankt Antönien
De avond is goed verlopen, iedereen is weer fris en fruitig, de roadcapitonio begint al redelijk kasteelheer te worden, hij kijkt over de wallen….
Helaas staan de motoren helemaal schoon, maar ja, dat kan niet anders in de garage. Buiten is het echter ook al bijna sneeuwvrij. Wat zijn die sneeuwkettingen toch goed….
Na een gedegen ontbijt, wat lichamelijke schoonmaakaktiviteiten is het weer rijden. Na ampel beraad is ervoor gekozen om met een grote omweg, waarin de Arlberg pas, de Reschen pas en de passo dal Fuorn zijn opgenomen. Helaas zijn de wegen bijna helemaal sneeuwvrij. De passen makkelijk toegankelijk, maar daarentegen zijn de vergezichten wel weer schitterend en omdat je nu even de tijd hebt om je heen te kijken, zie je ook eens wat van de omgeving zonder dat je dat moet vernemen van de foto’s en filmpje die Ben de Regisseur gedurende de dag maakt. Alhoewel de wegen sneeuwvrij zijn ligt op de Arlberg pas de sneeuw wel metershoog! De skiërs kijken vreemd op als wij met drie spannen tegelijk proberen de piste op te rijden, helaas moeten we onze pogingen weldra staken wegens de hoogte van de sneeuwwallen. Vermoedelijk een zwarte piste, in elk geval voor ons. Overigens zijn er meer mensen die ons toch wat meewarig aankijken…. Tja, wij kunnen ons zo’n dikke vierwiel drive nu eenmaal niet veroorloven….hier en daar krijgen we echter ook wel een duimpje en een vette lach. Daar doe je het dan voor. We rijden nu ook voor een goed doel: Ride away onze eigen ellende…
Zoals de naam van de laatste pas al doet vermoeden, kunnen we vandaag ook het negende bezochte land aan de lijst toevoegen (ok, inclusief het thuisland). Italie is overigens al druk in lente perikelen.
Antonio heeft er zin an. Hij reest over ’s Heerens wegen of hij een spoedeisende afspraak ergens heeft.
Vlammetje en Wout proberen bij te houden. Ben legt het geheel vast op de gevoelige SD-card. Als een volleerd rodeo-cowboy met één hand aan de rand van de bak en met andere door de lucht zwaaiend met een camera. Hij klaagt nergens over, behalve over kouwe klouwe. Het gaat hard en onwijsleuk! Totdat het span van vlammetje roet in het eten gooit. Het eerste sleutelmoment is daar. De achterremmen van de K-duitser doen het niet meer. Waar kennen we dat ook al weer van? Was dat niet iets met een Harley, overigens ook van Vlammetje?
Nou ja, maar eens even inspecteren, ja hoor, remblokken op het achterwiel tot op het ijzer weg gesleten, gelukkig staat nu de streepjecode op de remschijf, makkelijk voor het bestellen. Nu snappen we die vonkenregen van Harry ook ineens.
Goede raad is duur, behalve als de roadcaptonio erbij is, die geeft het voor niks en refereert even heel zachtjes aan een uitspraak die Vlammetje regelmatig bezigt: “Remmen is voor mietjes, sturen moet je kunnen!”.
Gelukkig is hij ook genegen om daarop aansluitend een passender advies te geven: even de blokjes vrijmaken van de renschijf en niet meer de achterrem gebruiken. Kijk, daar kun je wat mee!
Zo gezegd zo gedaan en weer verder over de bochtige weggetjes over de passen. De Roadcapitano is wel meelevend met Vlammetje en gebruikt uit piëteit zelf ook alleen nog maar z’n voorrem (zegt hij).
Zo rossen we weer door, tot bij een uitspanning waar we even op adem komen met een bakkie leut en een broodje. Vanwege de ongewenste hittegolf zitten wij heerlijk buiten op het terras. (De voorbijgangers kijken nog wel een beetje vreemd, maar dat zal wel door onze van-het-zout-wit-uitgeslagen-schoenen komen?) Ben-der-Bij verrast ons allen door plotseling tevoorschijn te komen met een rood petje op!!!! Waar komt dat nu ineens vandaan??? (Onderzoek volgt….)
Na de geneugten des levens (nou ja….) trekken we weer verder, inmiddels Italie weer achter ons gelaten en Zwitserland weer in gereden. Hier en daar zien we nog een vijand rijden, maar die stort zich nu maar op dooplopende wegen bij gebrek aan sneeuw op de gewone wegen.
Omdat de Fluëlapas gesloten is, gaan we met de trein door de Vereina tunnel. De trein? Ja, de trein, daar rij je dan je vehikel op en dan gaat ie de tunnel door en aan het eind kun je er dan weer af rijden.
Op zich een redelijk aangename ervaring, lekker relaxed, maar ze hadden er wel bij mogen vermelden dat je je vizier van je helm dicht moet houden, want een vlieg in je oog als je in de trein zit, had ik geen rekening mee gehouden.
Bij het afrijden kijkt de machinist ons aan, groet ons beleefd en maakt geen foto. Hij heeft dat plaatje van vier jaar geleden namelijk nog. Hij had het goed bewaard, want dit zie je namelijk geen twee keer……
Daarna is het nog maar even terug naar de Herberge Ascharina, alwaar we hartelijk worden ontvangen. De sneeuw die we gisteren hebben achtergelaten is al voor 90 % weg, dus we komen makkelijk boven.
Maar waar de Alzheimers komen, komt er sneeuw, dus inmiddels sneeuwt het weer! Morgen dus weer heerlijk glijen, maar wel eerst naar een motorzaak om remblokjes te scoren!
(Naschrift Antonio: Mietje..!)
Helaas staan de motoren helemaal schoon, maar ja, dat kan niet anders in de garage. Buiten is het echter ook al bijna sneeuwvrij. Wat zijn die sneeuwkettingen toch goed….
Na een gedegen ontbijt, wat lichamelijke schoonmaakaktiviteiten is het weer rijden. Na ampel beraad is ervoor gekozen om met een grote omweg, waarin de Arlberg pas, de Reschen pas en de passo dal Fuorn zijn opgenomen. Helaas zijn de wegen bijna helemaal sneeuwvrij. De passen makkelijk toegankelijk, maar daarentegen zijn de vergezichten wel weer schitterend en omdat je nu even de tijd hebt om je heen te kijken, zie je ook eens wat van de omgeving zonder dat je dat moet vernemen van de foto’s en filmpje die Ben de Regisseur gedurende de dag maakt. Alhoewel de wegen sneeuwvrij zijn ligt op de Arlberg pas de sneeuw wel metershoog! De skiërs kijken vreemd op als wij met drie spannen tegelijk proberen de piste op te rijden, helaas moeten we onze pogingen weldra staken wegens de hoogte van de sneeuwwallen. Vermoedelijk een zwarte piste, in elk geval voor ons. Overigens zijn er meer mensen die ons toch wat meewarig aankijken…. Tja, wij kunnen ons zo’n dikke vierwiel drive nu eenmaal niet veroorloven….hier en daar krijgen we echter ook wel een duimpje en een vette lach. Daar doe je het dan voor. We rijden nu ook voor een goed doel: Ride away onze eigen ellende…
Zoals de naam van de laatste pas al doet vermoeden, kunnen we vandaag ook het negende bezochte land aan de lijst toevoegen (ok, inclusief het thuisland). Italie is overigens al druk in lente perikelen.
Antonio heeft er zin an. Hij reest over ’s Heerens wegen of hij een spoedeisende afspraak ergens heeft.
Vlammetje en Wout proberen bij te houden. Ben legt het geheel vast op de gevoelige SD-card. Als een volleerd rodeo-cowboy met één hand aan de rand van de bak en met andere door de lucht zwaaiend met een camera. Hij klaagt nergens over, behalve over kouwe klouwe. Het gaat hard en onwijsleuk! Totdat het span van vlammetje roet in het eten gooit. Het eerste sleutelmoment is daar. De achterremmen van de K-duitser doen het niet meer. Waar kennen we dat ook al weer van? Was dat niet iets met een Harley, overigens ook van Vlammetje?
Nou ja, maar eens even inspecteren, ja hoor, remblokken op het achterwiel tot op het ijzer weg gesleten, gelukkig staat nu de streepjecode op de remschijf, makkelijk voor het bestellen. Nu snappen we die vonkenregen van Harry ook ineens.
Goede raad is duur, behalve als de roadcaptonio erbij is, die geeft het voor niks en refereert even heel zachtjes aan een uitspraak die Vlammetje regelmatig bezigt: “Remmen is voor mietjes, sturen moet je kunnen!”.
Gelukkig is hij ook genegen om daarop aansluitend een passender advies te geven: even de blokjes vrijmaken van de renschijf en niet meer de achterrem gebruiken. Kijk, daar kun je wat mee!
Zo gezegd zo gedaan en weer verder over de bochtige weggetjes over de passen. De Roadcapitano is wel meelevend met Vlammetje en gebruikt uit piëteit zelf ook alleen nog maar z’n voorrem (zegt hij).
Zo rossen we weer door, tot bij een uitspanning waar we even op adem komen met een bakkie leut en een broodje. Vanwege de ongewenste hittegolf zitten wij heerlijk buiten op het terras. (De voorbijgangers kijken nog wel een beetje vreemd, maar dat zal wel door onze van-het-zout-wit-uitgeslagen-schoenen komen?) Ben-der-Bij verrast ons allen door plotseling tevoorschijn te komen met een rood petje op!!!! Waar komt dat nu ineens vandaan??? (Onderzoek volgt….)
Na de geneugten des levens (nou ja….) trekken we weer verder, inmiddels Italie weer achter ons gelaten en Zwitserland weer in gereden. Hier en daar zien we nog een vijand rijden, maar die stort zich nu maar op dooplopende wegen bij gebrek aan sneeuw op de gewone wegen.
Omdat de Fluëlapas gesloten is, gaan we met de trein door de Vereina tunnel. De trein? Ja, de trein, daar rij je dan je vehikel op en dan gaat ie de tunnel door en aan het eind kun je er dan weer af rijden.
Op zich een redelijk aangename ervaring, lekker relaxed, maar ze hadden er wel bij mogen vermelden dat je je vizier van je helm dicht moet houden, want een vlieg in je oog als je in de trein zit, had ik geen rekening mee gehouden.
Bij het afrijden kijkt de machinist ons aan, groet ons beleefd en maakt geen foto. Hij heeft dat plaatje van vier jaar geleden namelijk nog. Hij had het goed bewaard, want dit zie je namelijk geen twee keer……
Daarna is het nog maar even terug naar de Herberge Ascharina, alwaar we hartelijk worden ontvangen. De sneeuw die we gisteren hebben achtergelaten is al voor 90 % weg, dus we komen makkelijk boven.
Maar waar de Alzheimers komen, komt er sneeuw, dus inmiddels sneeuwt het weer! Morgen dus weer heerlijk glijen, maar wel eerst naar een motorzaak om remblokjes te scoren!
(Naschrift Antonio: Mietje..!)
-
06 Februari 2013 - 23:29
MC - Alzheimer:
Verslagen wegens gebrek aan reacties voorlopig stil gelegd. -
06 Februari 2013 - 23:49
Johnn Tetz:
Snel reageren hier anders niets meer te lezen vanuit het groepje motor muizen. Ik lees dit elk jaar met genot.....
-
07 Februari 2013 - 07:46
Mr-president:
hallo ijskonijnen,
Sorry dat ik eerder nier gereageerd heb, maar ik ben zelf net terug van een tripje.
En onderweg was er veel WIFI maar heel traag, dus nu zit ik weer achter de computer in Roi et bij Suree thuis.
Ik heb jullie wel gevolgd en het leest weer lekker weg.
veel plezier nog en blijven glijden!! -
07 Februari 2013 - 09:09
Annemarie:
Hallo kanjers, wel blijven schrijven, want hier kijk ik altijd naar uit, als de winter begint . En sneeuw heb ik genoeg gehad hier, dus heb ik bij jullie verhalen ook een zeer levendige voorstelling. Bij mij file voor dedeur, door aanrijding { gek he ? } hoge snelheid, in slaap gevallen en gladheid. Die kon dus niet verder.Zal duimen voor jullie voor veel sneeuw en VIEL SPASS !!!
-
07 Februari 2013 - 09:51
Herman:
Dat is kickkken wat jullie daar doen !!!!
Geweldig -
07 Februari 2013 - 14:19
Der Rudi:
Grrrrrr, zit me hier stevig te verbijten... wat een sneeuw weer daaro!!
Zag trouwens op de webcam dat er op de Nürburgring nu ook sneeuw ligt... hopelijk blijft die nog ff liggen?
En Harry: remmen is inderdaad voor mietjes, hoop dat je GEEN blokjes heb kunnen scoren.
Van mijn span is trouwens de achterrempomp ook compleet vastgerot, ik heb dus ook geen achterrem :P -
07 Februari 2013 - 15:40
Swa:
ik ben druk bezig de ratbike aan het lopen te krijgen voor naar het altes te gaan maar ik heb momenteel de hele kabelboom eruit gerukt helemaal rot hoe kan dat toch
ik zal mijn best doen om hem aan de dreutel te krijgen
greetzzz swa
-
07 Februari 2013 - 19:37
Hans:
Aprilia Tuono: Nog nooit een werkende achterrem (nodig) gehad !
Remmen is stil staan. Stilstand is achteruitgang ! En er gaat al zoveel achteruit... -
08 Februari 2013 - 18:22
Theo:
heeeeeeeee rijden de treinen daar wel dan als er een beetje snoi ligt het kan dus wel.
was het trouwens een Italiaanse trein nou pas dan maar op voor je het weet sta je stil in de tunnel en wat hans al zij stil staan is achteruit gang.
nou manne van de vrije rijders nog even have fun en gooi er nog eens even een 360 er tegen aan.
-
08 Februari 2013 - 21:29
Roger:
Ik werd net gebeld door Luc. Hij had nog een leuk alternatief voor het Altes Elefanten: Het Antifanten treffen. Dat is daar 15 km vandaan en heeft zo'n 100 ~120 bezoekers. Alle consumpties 1 euro. Nadere informatie volgt. -
09 Februari 2013 - 17:30
Madeleine:
Leuk plaatje van die c.o.r.d.a., wel blijven schrijven hoor, veel te leuk. Enne jullie schrijven toch niet alleen maar voor de reacties?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
