Beestenboel

Vandaag weer van alles geprobeerd om het echte spul onder de wielen te krijgen. Slechts maar gedeeltelijk gelukt.
Vele wegen afgesloten. Iets ten zuiden van Leira begonnen en bij Linda en Ot geëindigd. Hemelsbreed een kleine afstand, maar wij hebben er toch tot in het donker over gedaan. Op zich weer goed voor het testen van alle verlichting.

Antonio heeft het een aantal dagen aangezien hoe wij een beetje aan het knoeien waren om wat punten te scoren en heeft daarop besloten het goede voorbeeld te geven: Een minimale 1440-er (vermoedelijk een 2160-er) beginnend met sneeuwwal en eindigend met een daverend lach salvo. Harry reed er achter en zag tijdens de tweede ronde al Antonio met een big smile op de fiets zitten, terwijl hij nog niet halverwege was. Hij wist al dat hij met deze aktie de koppositie over zou nemen. Overigens zat de Bendelijder met gevouwen handen in de bak.....
Om toch Antonio de vrije hand te geven, heeft Harry tijdens deze pirouettes van Antonio maar even besloten halt te houden door maar weer eens een sneeuwdip te maken. Zo waren verdere ontwijk manoeuvres niet noodzakelijk. EJ wist alles met zijn stuurmanskunsten keurig te ontwijken, netjes, hoor! Gijs had inmiddels besloten om met z'n 900 kilo wat hulp te zoeken bij het afremmen en had ook de sneeuwwal opgezocht. Je mag dus eigenlijk wel stellen, dat indien je bij machte bent om dit te visualiseren, het gewoon een bende was op de weg. Vier zijspannen her en der verspreid en vijf mannen erbij die stonden te lachen!
Overigens het vermelden waard: je moet wel op of in een voertuig zitten op dat stukje weg, want lopen, zonder op je plaat te gaan, was niet mogelijk.

Dat zijn min of meer wel de motorfeiten van vandaag. Her en der nog een kleine schuiver, maar in dit stadium niet echt meer het benoemen waard.

We hebben wel een speciaal dier gezien vandaag, een soort van dare devil onder de eekhoorns. Onze mening is dat hij heel goed wist waar hij mee bezig was, maar had hij zich niet ingeleefd met alle voertuigen die zich op de weg bevinden. Auto's: oversteken, motoren: meelopen, zijspannen: shit, wat is dit??? Dan maar meelopen en oversteken en dan weer terug. Helemaal geweldig, die is nu nog steeds bezig bij de squirle club om te vertellen dat hij een hele tijd lang voor die slome motoren uitliep en uiteindelijk ze toch maar voorbij heeft laten gaan. En dronken dat ie is!!!

Nog even in Dokka langs geweest, bij de benzine pomp waar Harry vorig jaar afscheid heeft moeten nemen van zijn zijspan. Hier heeft Ben nog een leuke foto van genomen, niet zozeer van de lokatie, maar meer van het personeel. Met permissie.

Daarna naar Ot en Linda, alwaar we wederom hartelijk welkom werden geheten door Linda, Ot en Xena, een schat van Rotweiler, ietwat over enthousiast soms.
Na een warm welkom gelijk aan het werk gezet. Linda is ietwat gehandicapt, na een klein ongevalletje op haar werk, waardoor zij op het moment maar één hand ter beschikking heeft. Het kwam dus wel uit dat wij hier kwamen, gelijk maar poep scheppen van de paarden, het hok op orde brengen en de paarden naar binnen brengen. Daarna nog even het paard van de enkelbeschermers bevrijdt, Harry kreeg weer even het boerderij gevoel binnen.

Morgen hebben we een leuk uitje. Ot werkt nu op een serieuze houtverzamelings-bij-elkaar-raap machine. Zit ergens midden in het bos een beetje hout voor de open haard bij elkaar te schrapen. Gaan we wel even kijken, foto's volgen!!