Rammen naar Drammen
Door: Erik-Jan/Gijs/Antonio/Ruud/Harry/Wilma/Roger
02 Maart 2012 | Zweden, Stockholm
Eigen ziekenboeg eerst: @ Diny: IJs is om op te rijden. Anders is het hardstikke gevaarlijk. We hopen dat je snel weer helemaal de jonge bent.
Rammen naar Drammen.
De één-na-laatste werkdag is inmiddels aangebroken. Er heerst toch een bepaalde gelatenheid. Gisteravond voorlopig voor het laatst de stal uitgeruimd, de paarden binnen gezet en gevoerd, de enkelbeschermers afgedaan. Ja, en daar sta je dan. Nog één nachtje bij Ot en Linda en dan is het toch echt richting het zuiden en aan de weersverwachtingen te horen en te zien, zullen we weinig wits meer onder de wielen krijgen. Of de Roadcapitonio moet nog iets in petto hebben??? Zou het??? Je weet het maar nooit met die gast.
De avond wordt rustig afgesloten, geen overvloedige Bachus aanbiddingen deze avond. Wel een leuke praatavond met onze gastheer en dame.
De volgende dag (woensdag) hebben we redelijk de tijd. Vanaf Ot en Linda naar een kennis van Gijs, die ons heeft uitgenodigd om bij hem te logeren als we in de buurt zijn. Hij woont in Drammen, dus geen onoverkomelijke afstand voor een dagtrip. In dit geval komt dat goed uit, want Linda moet de volgende ochtend naar de controle geneesheer ivm haar ongeval op het werk. Daar Ot het reusachtig druk heeft met bomen verzamelen, kan één van ons de taak op zich nemen om Linda naar de dokter te rijden en weer terug. Zoals afgesproken wordt het de volgende dag ook uitgevoerd. EJ rijdt Linda (met auto) op en neer naar de dokter, hetgeen de anderen de kans geeft om rustig te ontwaken en nog een paar dingen uit te voeren, zoals het verslag van de laatste twee dagen even in te kloppen. Gijs maakt van de gelegenheid gebruik om Xena (een schat van een Rotweiler) voor de slee te spannen en zoals Linda dat doet (nooit geweten dat Rotweilers sledehonden waren, bij mij zijn ze slechts bekend als valse bijters....). Echter blijkt Xena de Nederlandse taal niet machtig, hetgeen zich uit in het dan nog wel willen wandelen met Gijs van het huis weg, maar als ze dan terug komen, wil het wel wat sneller gaan. Vanuit het raam zien we net Xena de bocht om komen en het erf op rennen, waarbij Gijs wild handgebarend probeert om zijn evenwicht te houden. Ja, dit is toch even anders dan een simpele Corda!!!
Uiteindelijk sneuvelt vandaag weer een record van de afgelopen veertien dagen, de dag dat we echt pas na twaalven de motoren bestijgen en op pad gaan.
De wegen zijn in hetv begin zwart, maar onze roadcapitonio stelt ons echter weer niet teleur. Hij heeft toch weer een ondoorgrondelijke route uitgezocht over kronkelige en bergachtige wegen waar nog steeds het witte spul ligt, wel vermengd met ijs en asfalt, wat het geheel wel weer spannend maakt. Op een gegeven moment met een haarspeldbochtje naar links besluit Antonio de glijpartij waar we al dagen over hebben in te zetten. Harry volgt onmiddellijk met daarachter EJ. Volgens ons uiteindelijk een perfect uitgevoerde synchrone glijpartij met drie motoren. Helaas kon het niet anders dan, dat Gijs als achterste, de jury moest zijn. Zijn mening was dat het op een kerkhof van zijspannen leek. Dat wordt volgend jaar meer oefenen, wellicht in de Alpen, daar heb je nog meer van die lekkere haarspeldbochten.
Hoe dichter we bij Drammen kwamen, hoe meer het wegdek zwart begon te worden. Ook dit is wel weer leuk om eens even te zien of we er nog meer snelheid in kunnen krijgen. Nou, dat lukt wel aardig! De onderbroken streep op de weg lijkt één lijn te worden en de bomen vormen een schutting langs de kant....
Even na vijven komen we aan bij Kjetil die zelf nog niet thuis is. Na een belletje komt hij er al gauw aan. Even voorstellen, een rondje koffie, een biertje en een gezonde maaltijd. Langzaam komen de tongen los. Inmiddels is zijn vriendin Ela ook aangeschoven en worden we uitgenodigd om naar het clubhuis te gaan van de Chieftains MC. Uiteraard gaan we daar op in en met twee auto's gaan we op pad. Daar aangekomen kijken we onze ogen uit. Teveel impressies om het allemaal te beschrijven. Er zullen vast een paar fotos voorbij komen.
Kjetil, Ela and all the members of the Chieftains MC: We want to thank you for welcoming us in your clubhouse. We were really impressed. It is a club to be proud of.
When ever you are in our neighbourhood you will have a place to stay!
By the way: Kjetil, your cat is crazy!!!
Goed, het was dus leuk!
Donderdag (geen datum maar). Vol zorg naar Göteborg.
Vanochtend vertrokken vanaf Drammen. Kjetil maakte zich nog wat zorgen over een hellinkje vlak bij hem thuis, dat nog wat onder het ijs zat. Of we daar wel naar boven zouden komen... ach, dat kun je een Noor ook niet kwalijk nemen.
Het is nu echt gebeurd met de witte wegen. Het enige wit dat we nog zien is, is wat sneeuw langs de kant van de weg en hier en daar in de omgeving. Het is nu dus echt over zwarte wegen, dus het gas erop!! Alleen maar kleine wegen naar Göteborg, op zich wel weer goed uitgezocht. Vlakbij de eindbestemming nog wel wat vreemde omzwervingen gemaakt door allerlei verbouwingen van de wegen, waardoor de capitonio ook het spoor volledig bijster was. Hetgeen overigens werd afgedaan als een goede vrije training voor de F-1 met wat nieuwe chicanes. Helaas was de vrije trainig vrij druk bezocht, waardoor er niet echt toptijden worden neergezet.
De wintertrip is overigens afgesloten met gelijk de eerste voorjaarstrip. De temperaturen lagen op ongeveer tien tot twaalf graden, schitterend zonnetje erbij. Ja, je kon gerust wel een jas uittrekken vandaag.
Inmiddels zitten we op de boot naar Kiel. We varen vlak langs de kust en de kapitein schijnt een Italiaan te zijn. Niets om je dus zorgen over te maken.
Op weg naar de hut vonden we overigens nog een individu op de gang. Hij lag model op een matrasje midden in het gangpad. Nader onderzoek, gelukkig was Antonio erbij, leerde dat het om onze eigen wijze Gijs ging. Gijs had namelijk het kortste strootje getrokken en was de hutgenoot van EJ geworden. Oordopjes, dubbel gewatteerd vest en een slaappil konden echter niet de decibellen wegnemen die EJ produceerde. De oplossing was even effectief als simpel. Gijs opgepakt en in de andere schone hut gepropt en Harry naar EJ's hut gedirigeerd. Waarom altijd de kleinste?
Misschien nog een laatste verslag morgen, alhoewel de redactie niets wil (of is het kan???) beloven. Alcohol maakt meer goed dan ..... of ..... LB
Helaas nu geen foto's. Die volgen morgen.
Foto's toegevoegd
Rammen naar Drammen.
De één-na-laatste werkdag is inmiddels aangebroken. Er heerst toch een bepaalde gelatenheid. Gisteravond voorlopig voor het laatst de stal uitgeruimd, de paarden binnen gezet en gevoerd, de enkelbeschermers afgedaan. Ja, en daar sta je dan. Nog één nachtje bij Ot en Linda en dan is het toch echt richting het zuiden en aan de weersverwachtingen te horen en te zien, zullen we weinig wits meer onder de wielen krijgen. Of de Roadcapitonio moet nog iets in petto hebben??? Zou het??? Je weet het maar nooit met die gast.
De avond wordt rustig afgesloten, geen overvloedige Bachus aanbiddingen deze avond. Wel een leuke praatavond met onze gastheer en dame.
De volgende dag (woensdag) hebben we redelijk de tijd. Vanaf Ot en Linda naar een kennis van Gijs, die ons heeft uitgenodigd om bij hem te logeren als we in de buurt zijn. Hij woont in Drammen, dus geen onoverkomelijke afstand voor een dagtrip. In dit geval komt dat goed uit, want Linda moet de volgende ochtend naar de controle geneesheer ivm haar ongeval op het werk. Daar Ot het reusachtig druk heeft met bomen verzamelen, kan één van ons de taak op zich nemen om Linda naar de dokter te rijden en weer terug. Zoals afgesproken wordt het de volgende dag ook uitgevoerd. EJ rijdt Linda (met auto) op en neer naar de dokter, hetgeen de anderen de kans geeft om rustig te ontwaken en nog een paar dingen uit te voeren, zoals het verslag van de laatste twee dagen even in te kloppen. Gijs maakt van de gelegenheid gebruik om Xena (een schat van een Rotweiler) voor de slee te spannen en zoals Linda dat doet (nooit geweten dat Rotweilers sledehonden waren, bij mij zijn ze slechts bekend als valse bijters....). Echter blijkt Xena de Nederlandse taal niet machtig, hetgeen zich uit in het dan nog wel willen wandelen met Gijs van het huis weg, maar als ze dan terug komen, wil het wel wat sneller gaan. Vanuit het raam zien we net Xena de bocht om komen en het erf op rennen, waarbij Gijs wild handgebarend probeert om zijn evenwicht te houden. Ja, dit is toch even anders dan een simpele Corda!!!
Uiteindelijk sneuvelt vandaag weer een record van de afgelopen veertien dagen, de dag dat we echt pas na twaalven de motoren bestijgen en op pad gaan.
De wegen zijn in hetv begin zwart, maar onze roadcapitonio stelt ons echter weer niet teleur. Hij heeft toch weer een ondoorgrondelijke route uitgezocht over kronkelige en bergachtige wegen waar nog steeds het witte spul ligt, wel vermengd met ijs en asfalt, wat het geheel wel weer spannend maakt. Op een gegeven moment met een haarspeldbochtje naar links besluit Antonio de glijpartij waar we al dagen over hebben in te zetten. Harry volgt onmiddellijk met daarachter EJ. Volgens ons uiteindelijk een perfect uitgevoerde synchrone glijpartij met drie motoren. Helaas kon het niet anders dan, dat Gijs als achterste, de jury moest zijn. Zijn mening was dat het op een kerkhof van zijspannen leek. Dat wordt volgend jaar meer oefenen, wellicht in de Alpen, daar heb je nog meer van die lekkere haarspeldbochten.
Hoe dichter we bij Drammen kwamen, hoe meer het wegdek zwart begon te worden. Ook dit is wel weer leuk om eens even te zien of we er nog meer snelheid in kunnen krijgen. Nou, dat lukt wel aardig! De onderbroken streep op de weg lijkt één lijn te worden en de bomen vormen een schutting langs de kant....
Even na vijven komen we aan bij Kjetil die zelf nog niet thuis is. Na een belletje komt hij er al gauw aan. Even voorstellen, een rondje koffie, een biertje en een gezonde maaltijd. Langzaam komen de tongen los. Inmiddels is zijn vriendin Ela ook aangeschoven en worden we uitgenodigd om naar het clubhuis te gaan van de Chieftains MC. Uiteraard gaan we daar op in en met twee auto's gaan we op pad. Daar aangekomen kijken we onze ogen uit. Teveel impressies om het allemaal te beschrijven. Er zullen vast een paar fotos voorbij komen.
Kjetil, Ela and all the members of the Chieftains MC: We want to thank you for welcoming us in your clubhouse. We were really impressed. It is a club to be proud of.
When ever you are in our neighbourhood you will have a place to stay!
By the way: Kjetil, your cat is crazy!!!
Goed, het was dus leuk!
Donderdag (geen datum maar). Vol zorg naar Göteborg.
Vanochtend vertrokken vanaf Drammen. Kjetil maakte zich nog wat zorgen over een hellinkje vlak bij hem thuis, dat nog wat onder het ijs zat. Of we daar wel naar boven zouden komen... ach, dat kun je een Noor ook niet kwalijk nemen.
Het is nu echt gebeurd met de witte wegen. Het enige wit dat we nog zien is, is wat sneeuw langs de kant van de weg en hier en daar in de omgeving. Het is nu dus echt over zwarte wegen, dus het gas erop!! Alleen maar kleine wegen naar Göteborg, op zich wel weer goed uitgezocht. Vlakbij de eindbestemming nog wel wat vreemde omzwervingen gemaakt door allerlei verbouwingen van de wegen, waardoor de capitonio ook het spoor volledig bijster was. Hetgeen overigens werd afgedaan als een goede vrije training voor de F-1 met wat nieuwe chicanes. Helaas was de vrije trainig vrij druk bezocht, waardoor er niet echt toptijden worden neergezet.
De wintertrip is overigens afgesloten met gelijk de eerste voorjaarstrip. De temperaturen lagen op ongeveer tien tot twaalf graden, schitterend zonnetje erbij. Ja, je kon gerust wel een jas uittrekken vandaag.
Inmiddels zitten we op de boot naar Kiel. We varen vlak langs de kust en de kapitein schijnt een Italiaan te zijn. Niets om je dus zorgen over te maken.
Op weg naar de hut vonden we overigens nog een individu op de gang. Hij lag model op een matrasje midden in het gangpad. Nader onderzoek, gelukkig was Antonio erbij, leerde dat het om onze eigen wijze Gijs ging. Gijs had namelijk het kortste strootje getrokken en was de hutgenoot van EJ geworden. Oordopjes, dubbel gewatteerd vest en een slaappil konden echter niet de decibellen wegnemen die EJ produceerde. De oplossing was even effectief als simpel. Gijs opgepakt en in de andere schone hut gepropt en Harry naar EJ's hut gedirigeerd. Waarom altijd de kleinste?
Misschien nog een laatste verslag morgen, alhoewel de redactie niets wil (of is het kan???) beloven. Alcohol maakt meer goed dan ..... of ..... LB
Helaas nu geen foto's. Die volgen morgen.
Foto's toegevoegd
-
02 Maart 2012 - 08:29
Ce:
alweer moie trip geweest
groeten uit zonige slo -
02 Maart 2012 - 09:02
Theo:
nou manne .
de laatste km ook nog even rustig aan en dan heb je een weer een leuke vakantie om op terug te kijken.
ik heb weer erg genoten van de leuke verhalen en de mooie foto's en filmpjes.
maar dat is natuurlijk wel toevertrouwd aan de profs der sneeuwriders.
neem lekker een biertje van me en zie jou next time on de muppets show.
waar dat dan ook mogen zijn.
-
02 Maart 2012 - 09:43
Der Rudi:
Hahahaha, had ook weer niets anders verwacht dan weer wat sterke verhalen.
Zal wel aan het alcohol percentage van de drank gelegen hebben ;-)
Inmiddels zullen de mannen wel in de buurt van Holmmoor West zijn, kijken of Harry z'n leren zakje met waardevolle bescheiden er nog is ;-)
Goeie thuiskomt en kom op met die foto's!!
-
02 Maart 2012 - 11:00
Kjetil:
Thank you for a great visit :-)
Ps
I know about the cat ;)
-
02 Maart 2012 - 11:23
Mr-president:
Diny in de ziekenboeg dat is toch van de winter al gebeurd ? of is ze voor de tweede keer gevallen?? mannen bedankt voor jullie verhalen foto,s en video,s en tot de eerst volgende zuippartij.
gr Suree & Cor -
02 Maart 2012 - 23:16
Diny:
"ijs is om op te rijden" Ik lees toch dat jullie er ook over "glijden" ?
Je moet alleen niet toch onder een veel te laag levensgevaarlijk bruggetje door willen gaan...
Inmiddels bijna weer de "jonge", al duurt het dan 2 lange Hollandse winters ( die Thaise overwinteraars weten niet meer wat een "winter" is ;)
Erg leuke reisverslagen!
-
03 Maart 2012 - 10:29
Hoey:
dit was weer eens een toertje .de bande zijn zeer gespaart .dag in en uit
gesmeert geweest met zoon ondergrond . maar wel een hele ervaring denk ik zo . die stale ros zal nu wel getemd zijn met weer een zwarte ondergrond niet meer van het pad te krijgen .maar let op de hoeven gaan weer slijten ??? maar wel een top toer . ik wacht weer op de volgende toer 2013 -
03 Maart 2012 - 19:55
Bee2:
Hele verhaal in één ruk uitgelezen.....GEWELDIG !!!
Zoals elk jaar maken jullie er weer een heus feest van. Niet alleen voor jezelf maar ook voor de achterblijvers.
Mannen, wederom RESPECT !
P.s. de volgende keer weet ik welk ontbijt ik in motorschuur verwacht ;=)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
